در قانون آمده است که هر کسی میتواند شغلی که به آن علاقهمند است را درصورتی که مخالف اسلام، مصالح عمومی و حقوق دیگران نباشد، انتخاب کند. اما تا حرف اشتغال زنان متأهل در جامعه به میان میآید، این قانون خود به خود نقض میشود. چراکه شوهر میتواند در برخی موارد همسر خود را از […]
در قانون آمده است که هر کسی میتواند شغلی که به آن علاقهمند است را درصورتی که مخالف اسلام، مصالح عمومی و حقوق دیگران نباشد، انتخاب کند. اما تا حرف اشتغال زنان متأهل در جامعه به میان میآید، این قانون خود به خود نقض میشود. چراکه شوهر میتواند در برخی موارد همسر خود را از اشتغال منع کند. اگر میخواهید بدانید که در چه مواردی شوهر میتواند زن خود را از اشتغال منع کند و اینکه شرایط منع اشتغال زوجه چیست؟ ادامه این مطلب را دنبال کنید.
قانون کار مدافع اشتغال زنان متأهل در جامعه نیست!
علاوهبر اینکه قانون مدنی از اشتغال زنان در جامعه حمایت کرده و گفته است که نباید هیچ تبعیضی بین زن و مرد از نظر اشتغال آنها به کار موردعلاقهشان وجود داشته باشد، قانون کار نیز موافق اشتغال زنان در جامعه است. منتهی در هر دوی این دو قانون مقرره خاصی در خصوص اشتغال زنان متأهل در جامعه وجود دارد که به خودی خود محدودیت بزرگی برای زنان متأهل به وجود آورده است. در ادامه با اشاره به شرایط منع اشتغال زوجه توسط زوج بیشتر با این محدودیت بزرگ آشنا خواهید شد.
مطلب مفید: مراحل طلاق توافقی
شرایط منع اشتغال زوجه توسط زوج چیست؟
براساس ماده ۱۱۱۷ قانون مدنی، مرد تنها در سه حالت میتواند از اشتغال همسر خود جلوگیری کند که این سه حالت به شرح زیر است:
- درصورتی که شغل زن مغایر با مصالح خانوادگی باشد
- درصورتی که شغل زن مغایر با حیثیت مرد باشد
- درصورتی که شغل زن مغایر با حیثیت خود او باشد
بررسی شرایط منع اشتغال زوجه توسط زوج
از آنجایی که ممکن است از نظر خانواده زن شغل او مناسب باشد و هیچ مغایرتی با مصالح خانوادگی آنها نداشته باشد و از طرفی از نظر خانواده مرد شغل زن مناسب نباشد و با مصالح خانوادگی آنها مغایرت داشته باشد، تشخیص مغایرت شغل زن با مصالح خانگی برعهده قاضی دادگاه است. درضمن مشاغلی که عرف یا شرع آنها را تایید نکرده باشد، مشاغلی که برای یک زن مناسب نباشند و مشاغلی که ملزم به انجام کارهای حرام و غیرقانونی باشند جزء مشاغلی به حساب میآیند که با مصالح خانوادگی مغایرت دارند. البته گاهیاوقات امکان دارد که شرایط شغل زن جزء هیچ یک از این موارد که با مصالح خانوادگی مغایرت دارند، نباشد اما در مقابل برای خانواده او مضر باشند که در این صورت به این دلیل که بنیان خانواده تهدید میشود، شوهر میتواند طبق قانون زن خود را از اشتغال منع کند.
برای مثال ممکن است زن به کاری اشتغال داشته باشد که ساعات آن بسیار طولانی باشد یا اینکه موجب شود زن به مدت طولانی از خانواده خود دور بماند. این شرایط به این دلیل که بنیان خانواده را سست میکند به عنوان یکی از شرایط منع اشتغال زوجه توسط زوج شناخته میشود. در کل مرد باید برای منع کردن زن خود از اشتغال، به دادگاه مراجعه کرده و اثبات کند که شغل همسرش یا مغایر با مصالح خانوادگی است یا مغایر با حیثیت او و خود زن است. درصورتی که دادگاه به منع اشتغال زن رأی دهد او باید ادامه دادن آن شغل را کنار بگذارد اما میتواند به کار دیگری مشغول شود. بنابراین منع اشتغال زن توسط دادگاه به این معنی نیست که او هرگز نمیتواند کار کند بلکه به این معنی است که زن باید شغل فعلی خود را کنار بگذارد اما میتواند شغل دیگری داشته باشد.
آگاهی مرد به اشتغال زن هنگام ازدواج، حق مرد را برای منع اشتغال زن بعد از ازدواج ساقط نمیکند!
حالا که با شرایط منع اشتغال زوجه آشنا شدید لازم است حرفها و باورهای غلطی که درمورد منع اشتغال زن توسط شوهرش، دهن به دهن در جامعه چرخیدهاند و به گوش شما هم رسیدهاند دور بریزید! یکی از این باورها این است که اگر مرد قبل از ازدواج به خوبی از اشتغال زنش آگاهی داشته باشد و با دانستن این موضوع با زن ازدواج کند، دیگر نمیتواند بعد از ازدواج جلوی اشتغال او را بگیرد. اما این تصور کاملاً غلط است. حتی اگر مرد قبل از ازدواج هم به خوبی بداند که شغل زنش چیست و او به آن شغل علاقهمند است و به اشتغال همسرش رضایت دهد باز هم بعد از ازدواج میتواند زن خود را از اشتغال منع کند. این بخش از قانون نشان میدهد که ظلم بزرگی در حق خانمهای شاغل در کشور ما شده است.