یکی از مهم‌ترین مسائلی که در دادگاه خانواده به دلیل جدایی پدر و مادر از یکدیگر مطرح می‌شود، مسئله حق حضانت فرزندان است. از آن جایی که طلاق انواع مختلفی دارد شرایط حضانت فرزندان متناسب با نوع طلاق و همچنین پسر یا دختر بودن فرزند متفاوت است. به همین دلیل تصمیم داریم حضانت فرزندان در […]
یکی از مهم‌ترین مسائلی که در دادگاه خانواده به دلیل جدایی پدر و مادر از یکدیگر مطرح می‌شود، مسئله حق حضانت فرزندان است. از آن جایی که طلاق انواع مختلفی دارد شرایط حضانت فرزندان متناسب با نوع طلاق و همچنین پسر یا دختر بودن فرزند متفاوت است. به همین دلیل تصمیم داریم حضانت فرزندان در طلاق توافقی را در ادامه این مطلب بررسی کنیم و به این سوالات پاسخ دهیم که حق حضانت فرزند در طلاق توافقی با کیست و چه شرایطی دارد؟ پس ادامه این مطلب را از دست ندهید.
حضانت فرزندان در قانون مدنی
قبل از اینکه به حق حضانت فرزند در طلاق توافقی اشاره کنیم لازم است پیش زمینه‌ای در مورد حق حضانت فرزند در قانون مدنی داشته باشیم. قانون مدنی حضانت فرزندان را حق و تکلیف والدین آن‌ها می‌داند. منظور از حضانت فرزندان نگهداری، حمایت جسمی و عاطفی از آن‌هاست. به گونه‌ای که هر یک از والدین که حضانت فرزندان به آن‌ها تعلق می‌گیرند موظف هستند که علاوه‌بر نگهداری و مراقبت از کودکان خود آن‌ها را چه از لحاظ جسمی و چه از لحاظ روحی و عاطفی به صورت کامل حمایت کنند. به همین دلیل است که حضانت از کودکان مهم‌ترین تکلیف و وظیفه والدین آن‌ها در قانون مدنی به شمار می‌رود و آن‌ها در مدتی که حضانت فرزند به آن‌ها داده می‌شود حق ندارند که از آن امتناع کنند.
حق حضانت فرزندان در طلاق
بر اساس قانون مدنی حق حضانت فرزند در طلاق به این شکل است که حق حضانت پسر تا ۷ سالگی با مادر و پس از آن تا سن ۱۵ سالگی یعنی زمانی که پسر به بلوغ می‌رسد برعهده پدر او است. حق حضانت فرزند دختر نیز تا ۹ سالگی با مادر است. فرزندان پسر و دختر به ترتیب پس از رسیدن به سنین ۱۵ و ۹ سالگی از حضانت پدر و مادر خود خارج شده و خودشان تصمیم می‌گیرند که باقی زندگیشان را در کنار پدر خود باشند یا مادر خود.
مطلب پیشنهادی: حضانت فرزندان بعد از طلاق با کیست؟ | حضانت فرزند دختر و پسر
حق حضانت فرزند در طلاق توافقی
در صورتی که طلاق پدر و مادر از یکدیگر به صورت توافقی نباشد این دادگاه است که حق حضانت فرزند پسر تا ۷ سالگی را به مادر می‌دهد و پس از آن حق حضانت او را تا ۱۵ سالگی به پدر می‌دهد. همچنین حق حضانت فرزند دختر تا ۹ سالگی را به مادر می‌دهد. البته اگر یکی از والدین شایسته نگهداری از فرزندان نباشد این حق از سوی دادگاه از او سلب می‌گردد. برای مثال اگر پدر به مواد مخدر اعتیاد داشته باشد حق حضانت فرزند پسر از ۷ سالگی تا ۱۵ سالگی از او سلب می‌گردد و به مادر او داده می‌شود. بنابراین حق حضانت فرزند دختر و پسر در طلاقی که توافقی نباشد از سوی دادگاه تعیین می‌شود. اما حق حضانت فرزندان در طلاق توافقی برعکس است به گونه‌ای که تعیین این حق برعهده دادگاه نیست.
تعیین حق حضانت فرزند در طلاق توافقی برعهده خود پدر و مادر است. به گونه‌ای که پدر و مادر بر سر اینکه حضانت هر یک از فرزندان برعهده کدام یک از آن‌ها باشد و اینکه چه روزهایی و چه ساعاتی فرزند خود را ملاقات کنند با یکدیگر به توافق می‌رسند. برای مثال ممکن است در طلاق توافقی بر اساس توافقی که پدر و مادر با یکدیگر داشته‌اند حق حضانت فرزند پسر ۳ ساله به پدر او داده شود در صورتی که بر اساس قانون مدنی حق حضانت فرزند پسر تا ۷ سالگی با مادر او است. با این وجود از آن جایی که در طلاق توافقی همه چیز توافقی است تعیین حق حضانت هر یک از فرزندان هم توافقی است و دادگاه هیچ دخالتی در آن نخواهد داشت تا زمانی که یکی از والدین برای گرفتن حق حضانت قانونی فرزند به دادگاه خانواده مراجعه نکند.
مجید